به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «کلاله» شهید «محبعلی عودی» هفدهم شهریور ۱۳۴۰، در روستای باینال از توابع شهرستان کلاله به دنیا آمد. پدرش علی اکبر و مادرش گل نام داشت. دانشجوی دوره دکترا در رشته پزشکی بود. از سوی سپاه در جبهه حضور یافت. پنجم مهر ۱۳۶۳، در مریوان هنگام درگیری با نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر وی را در گلزار شهدای شهرستان کلاله به خاک سپردند

قسمتی از وصیتنامه شهید محبعلی عودی

بارالها، معشوقا، برای گریز از سنگینی بار گناهانم هیچ راهی سراغ ندارم به جز آنکه به درگاه تو روی آورم و از تواستعانت بجویم

در پایان با ایمان به فجر وبرآمدن سپیده از پس گذر تباهی‌ها و نوید پیروزی مستضعفان بر مستکبران گیتی نکاتی چند را متذکر می‌شوم:

شما را توصیه به تقوای الهی می‌کنم که وصیت مقتدایم علی (ع) است.

۲- اطاعت از ولایت فقیه که فلسفه انقلاب اسلامی است و تحرک شیعه نیز از آن است.

۳-اگر جنازه‌ام را به دست آورده‌اید، در کلاله دفن شود، واگر مفقود گردید بهتر، زیرا که غریبی پیکر‌های معطر امام حسین (ع) و ۷۲ تن از یارانش و همچنین مظلومیت شهدای گمنام اسلام برایمان بهتر محسوس گردد.

۴-از مال دنیا فقط یک ساعت و مبلغ هزار تومان پول دارم که آنها را صرف نمازو روزه برایم نمائید، در مورد پول:برادرم اکبر حاجی آبادی حجت کرده‌ام

 ۵-مقداری کتاب درسی دانشگاهی دارم، مایلم که به کتابخانه دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران اهدا کنید تا مورد استفاده عزیزان دانشجو قرار گیرد.

6- از همگی بستگان بالاخص پدرو مادرم و خانواده وعمه هایم طلب حلالیت می‌کنم و عاجزانه از آنها تقاضا دارم که در صورت امکان روز‌های پنج شنبه یا جمعه بر مزارم اگر داشتم حاظر و برایم طلب استغفار نمائید. زیرا که عذاب الهی بسیار سخت است.

 در پایان ضمن اعتراف به اینکه نتوانستم حق فرزندی را در حق پدر ومادرم ادا نمایم همگی شما عزیزان را به خدای بزرگ می‌سپارم.

  عبد حقیر وذلیل خداوند محبعلی عودی 

انتهای خبر/